ARMONİ Eğitimi
TEORİ:Müziğin bilimsel olarak geliştirilebilmesi için çeşitli teoremler oluşturulması bunların incelenmesi ,daha önceki dönemlerde oluşmuş olan bilgilerle kıyaslanması yeniden işlenmesi ve daha gelişkin yeni bilgilere ulaşılması gerekir.Bu konuları kapsayan bilim dalı da müziğin teorisidir.
ARMONİ:Teorinin bir alt başlığıdır.Çoksesliliği (dikey ve yatay ses uyumu)yani seslerin birbiri ile kaynaşmasını, ilişkilerini,uyumunu, uyumsuzluklarını inceleme ve geliştirme bilim ve sanatıdır.Çok sesli (polifoni)müzik:yatay çok sesliliği niteleyen kontrpuan ile eş anlamlı olarak kullanılır.İki ve daha fazla melodinin belli kurallara göre bağımsız olarak kendi yolunda ilerlerken uyumlu bir birliktelik oluşturmasıdır.Geç ortaçağdan itibaren serpilmeye başlayan polifoni,rönesans ve barok dönemlerde geliştirilerek kanon ve füg formlarında ustalıkla değerlendirilen ileri bir bestecilik kavrayışını sergilemiştir.
Birden fazla sesin uyum oluşturduğu bileşimin ilk uygulamaları 9.yüzyılda başlamıştır.Organum adı verilen bu çok seslilik anlayışı 4 lü ya da 5 liaralıklardan oluşan iki sesle sınırlı idi.Armonide asıl keşif öteki aralıkların da kullanılması,''homofoni''olarak adlandırılan çok seslilik yöntemi ile melodinin zenginleştirilmesidir.
Sözkonusu armonik kavrayış ,16. yüzyıldan 19. yüzyılın sonlarına kadar bir yükseliş çizgisi izleyerek yerini ton dışı dizge ve tekniklere bırakmıştır.
Tonal armoni bir sistemdir.Bestecilik eğitiminin başlıca bilgi ve uygulama alanlarından biri olan bu sistemin bilimsel ve sanatsal incelikleriyle öğrenilmesi birkaç yıllık yoğun bir çalışma sürecini gerektirir.Tonal armoni çağ aşımına uğramış olmasına karşın,günümüzün tüm müzik okullarında öğretimin önemli bir alanıdır.Çünkü tonal sistemin kavranması,müziğin geçmişinden çıkarılacak önemli derslerle kalmaz,günümüze yönelik değerlendirmelerede ışık tutar.
Armoni aslında doğal bir olgudur.ses veren bir cisim titreştiği zaman ana sesin yanısıra,daha hafif işitilen ikincil,üçüncül,dördüncül ve öteki seslerden oluşur.Ana seslerle uyum içinde olan bu seslere ''armonikler''(doğuşkanlar)denir.Eğitilmiş bir kulak doğuşkanlardan ilk birkaç tanesini duyabilir.Armoninin gereci akorlardır.Aynı anda duyulan üç ya da daha fazla sese akor denir.Akor seslerinin yatayda ardışık olarak seslendirilmesine ise arpej denir.
Armoni konusu bu küçücük yere sığmayacak kadar ayrıntılı bir öğretim konusudur.